Luisa Abad, Isaac Díaz Pardo e Valentín Paz Andrade

Dunha volta houbo unha iniciativa de trocar o nome ao IES Meixueiro nº 7 de Vigo polo de Valentín Paz Andrade. E así aconteceu, mais -por suxestión de Luisa Abad- Isaac Díaz Pardo entregou unha proposta de anagrama para identificar este centro de ensino. 

Valentín Paz-Andrade

O acontecido, que relata con detalle a propia Luisa a xeito de carta (ou manda), incorpórase en liñas sucesivas, así como as palabras que Isaac dirixe a esta e dúas profesoras. 

A proposta de Isaac seguía a liña doutras tamén deseñadas por el, con esa caligrafía tan nidia e propia que empregou para rotular o nombre do centro e o lugar de localización. Os caracteres, a xeito de ondas, fan enredar a dous peixes, coas súas bocas abertas e ollos alampates, querendo observar o Atlántico (as Cíes, as américas...). Uns ollos semellantes aos dos retratos que trazaba, inmensos, con ganas de coñecer o universo creativo do noso país.

Por iso, a manda que nos facilita Luisa é en verdade moi necesaria para comprendermos, unha outra vez, a xenerosidade e paciencia de Díaz Pardo. Como consecuencia reproducimos literalmente a carta enviada por Isaac para explicar o seu deseño, así como o propio manuscrito achega Luisa.

Carta de Isaac Díaz Pardo

Carta manuscrita de Isaac Díaz
Pardo remitida dende o IGI

Miña donas, Enriqueta Edriz, Anxos R. Mourenza, María Luisa Abad,

Velai vai ese dibuxo, a ver se sirve pro o que o queredes, que supoño que será pra facer un carimbo de caucho de 20 ou 30 mm.

Coido que é conocido que Vigo é hoxe o que é na pesca polo que Valentín fixo por ela. 

Por eso se me ocurriu que eses dous peixes que tomei dun vello grabado podíase presentar algo que tivese que ver con el, incruso no de que un esté coa cabeza para riba e o outro para abaixo, como tivemos que andar todos nos tempos difíciles que nos tocou vivir.

Se non vos serve, o tirades no cesto dos papeis.

Vai un saúdo coa máis alta consideración en que vos teño

Isaac Díaz Pardo

Non sen antes agradecer esta colaboración a Luisa Abad, deixamos aquí a súa imprescindíbel manda (agardo que saibamos tirar boas conclusións dela, pois falta fai).

A xenerosidade de Isaac

Isaac e Luisa Abad

No ano 2010 destináronme a un instituto de ensino secundario que se chamaba Meixueiro número 7. Ese mesmo ano as colegas comentáronme que fixeran unha petición á Xunta de cambio de nome e que propuxeran o de Valentín Paz Andrade, gran personaxe vinculado coa cidade e coa cultura galega. Como eu era a orientadora do centro fun nomeada como responsable de deseñar os actos para o día do cambio de nome. Para preparalos púxenme en contacto con Dona Pilar, a viúva de Valentín, e ela foi a que me dirixiu cara a Isaac Díaz Pardo como grande amigo e persoa que tiñamos que invitar ao acto. Isaac veu encantado e ese mesmo día fixémoslle a petición de que nos debuxase un anagrama para o centro. Pouco tempo despois mandounos un fermoso debuxo con dous peixes enlazados e unha carta que eu exhibo enmarcada no meu estudio. 

Desgraciadamente o claustro rexeitou o anagrama co argumento de que ao ser o noso un centro de formación profesional podería inducir a erro os dous peixes do debuxo, xa que nós non impartiamos estudos relacionados coa pesca. Coido que foi un erro grave e non desespero que algún equipo directivo, nalgún momento, retome o anagrama que con xenerosidade nos enviou Isaac. Na miña parede loce marabilloso. Anos máis tarde fun destinada a outro centro onde estudaban os netos de Isaac e tiven contacto coa familia. Conteilles a anécdota que me ligaba ao seu avó. 

(...) 

Un saùdo e parabèns pola iniciativa e polo traballiño que levades entre mans.

Luisa Abad