Aves limícolas, Isaac e Susana Bermejo

Composición antropomórfica con aves limícolas

Gravados, esculturas, pinturas, debuxos, poemas, cartas, textos ensaísticos... e agora tamén un colaxe dixital para honrar a Isaac. Está confeccionado por Susana Bermejo nun soporte de tamaño A3 e gustou de titulalo Composición antropomórfica con aves limícolas. A autora comenta o seguinte en relación á súa peza: 

Composición antropomórfica
con aves limícolas (colaxe dixital
de Susana Bermejo)
"Esta obra é unha homenaxe a Isaac. A cadeira antropomórica, deseño do artista en 1976, feita en madeira de castiñeiro e ferro formaba parte do mobiliario das galerías Sargadelos conformando unha edición limitada. Esta, aínda estando baleira, evoca unha presenza que as aves arroupa e á que seguen insuflando vida. Unha vida que repousa prácida sobre os seus alicerces. Unhas aves de recente creación que encarnan a pervivencia do traballo que un día emprendeu Isaac. Dunha empresa que segue a explorar novas liñas orgullosa de expandir a súa marca máis aló das nosas fronteiras".

Fermosas e optimistas palabras son as entregadas por Susana, dende a xenerosidade e a sinceridade,... mais oxalá se siga a estender o que significa Galiza máis aló das nosas fronteiras do xeito que o fixeron Isaac e Seoane, do xeito que o fixeron e fan artistas que teñen os pés na terra (na Nosa Terra) e as ás estendidas por todo o mundo co fin de arroupalo. 

Susana Bermejo achega con esta súa manda un bo testemuño da súa arte, do seu bo facer e o seu bo querer, pois esta deseñadora e artista ferrolá foi pendurando numerosas obras súas en diversos espazo ao longo da xeografía galega. Velaí as súas mostras na Galería Atlántica Centro de Arte (A Coruña), a Fundación Abanca (Vigo), o Centro Cultural Torrente Ballester (Ferrol) e as galerías Sargadelos de diversas localidades (Compostela, A Coruña, Ferrol...).

Mil grazas, Susana, por esta obra, polo teu recordo permanente da figura de Isaac e por gustar dun mundo ateigado de poesía pictórica.

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Ana de Vilatuxe, Isaac e a tecelá de soños

Imaxe
Véxote... (peza de Ana de Vilatuxe) Das terras de Lalín vén a manda de hoxe, unha manda elaborada por unha das compoñentes do Alento Esbravexo, de aí que o que se poida dicir dela sempre vai saber a pouco. Chámase Ana Iglesias Otero, mais para todo o mundo é Ana de Vilatuxe: nas súas costas gusta de levar o estandarte das orixes e da palabra versificada en celeste. Véxote...   (peza de Ana de Vilatuxe) Ana é unha persoa arteira e artista, pois tanto lle dá á costura coma á creatividade téxtil, tanto lle dá á recompilación de expresións tipicamente galegas como a redactar textos marabillosos coma este que acompaña á súa obra. Digamos que entre outras afeccións está a de ser "coleccionista de palabras". Día tras día, e coma unha verdadeira Penélope, ía tecendo ideas para homenaxear a Isaac. Logo volvía destecelas e de novo ganduxaba outra. Creaba e derrubaba as súas pezas nunha catarse creativa, cíclica, en ziczac, como cando se pican as lapelas das chaquetas de bo xenero ou d
Ler máis

Loli Suárez e un café con Isaac

Imaxe
Loli Suárez realizou esta instalación para lembrar as tonalidades da cerámica de Sargadelos, ese tons caligráficos da nosa epiderme cultural, sensíbel e con recendo a memoria que non esquece. Certo é que nela aparecen pezas desa fábrica, outrora rexida con ímpeto (pero sobre todo con xenerosidade) por Isaac Díaz Pardo. Porque esas alfaias azuis e brancas (abandeiradas no celeste) combinan moi ben co verde da Terra (da Nosa Terra!) dende a que se respira aínda hoxe a ánima imperecedoira daquel que veu ao mundo na Casa da Tumbona. Canda esta peza, un correo da súa autora advirte do seguinte: " Boa tarde! Achégovos a miña pequena homenaxe a Isaac Díaz Pardo. A foto é unha síntese do que el representa na miña vida e, sobre todo, dende que empecei a ler sobre el e Luís Seoane. Agradezo moito, moito esta inciativa. Unha aperta ben forte (...). María Dolores Suárez Baltasar ". Sinceramente, dende o Alento Esbravexo gustamos de instalacións tan xeitosas e acaídas como a que aquí se e
Ler máis

Por ti, Isaac, volveriámolo facer!

Imaxe
Poñerse diante do teclado do ordenador para escribir algo que non queriamos facer, xusto hoxe, íase demorando instante tras instante, co morder das unllas, o trabar dos dentes e unha barra espaciadora que só escribía silencios en liña. É abondo complicado poñer o fecho a un proxecto que, agora mesmo, lanzamos hai 10 meses. O 7 de xullo de 2020 abríase a porta deste forno de ideas, aínda que tres meses antes -e a lume maino, coas mans do país entregando esforzo- xa se estivera a quecer o fogar.  O día 9 faciamos un chamamento público a participar neste proxecto, no gustamos de recibir centos de colaboracións (hoxe suman 263) elaboradas por ducias e ducias de particulares (sociedade consciente, civil e activa), artistas plásticos e persoas do mundo da escrita. Polo que nese xullo, incluso antes de conmemorar o centario do nacemento de Isaac, saía a nosa primeira fornada, dende un blogue sinxelo, que ao longo de máis de corenta semanas espallou afectos, ideas fugantes e pezas marabillosas
Ler máis