De Domingo Tabuyo a Isaac Díaz Pardo

Dende as terras do Mar da Arousa, ao pé dun Atlántico de luz e poesía, chega unha manda da man do historiador Domingo Tabuyo que moito ten que ver co viño, co Albariño, co Salnés e cun neno labrego que axuda nos eidos familiares que escorregan até o mar. Porque Tabuyo é desas persoas nas que a sensibilidade se manifesta non só no oficio senón tamén na outra vocación, a de escribir e expresar con palabras o mundo que se fai mar. As súas obras son poéticas e narrativas, mergullan na literatura infantil e xuvenil e atracan tamén nos portos do verso clásico de Rosalía. 

Velaquí a súa manda: un neno labrego, chámese Balbino, que Isaac debuxara para a edición daquelas memorias de Xosé Neira Vilas. Pero Tabuyo entrégaa no envoltorio do elixir máis prezado da Arousa, na embalaxe do viño... Fixádevos que fermosura! Estes son os seus comentarios ao respecto:

"Grazas por terme invitado a participar en tan fermosa e necesaria homenaxe a Isaac. 

Unha  figura que merece máis luz e máis espazo do que hoxe, tristemente, ten.

Elixín a imaxe da ilustración de Memorias dun neno labrego, do gran Neira Vilas. Tentei debuxalo coa maior fidelidade posible ao orixinal. En todo caso, cun cariño infinito e unha admiración total.

Dalgún xeito, todos somos Balbino, ou herdeiros dese espírito dos rapaces que observan o mundo con admiración, abraio e esperanza sempre".

No reverso da embalaxe lese o seguinte:

"Isaac de Memoria e pedra 

de fondas voces de terra,

tradicións e sentimento

paixóns, corazón e ventos,

soños mareiros e formas

dos antergos alfareiro.


Isaac de ceos e estrelas

reivindicacións e soños,

de xenerosa influenza

semente, praia, froiteira

horizonte amplo, raiceira

verso da Patria Galega".

Domingo Tabuyo

Comentarios

  1. Porque "todos somos Balbino, ou herdeiros dese espírito dos rapaces que observan o mundo con admiración, abraio e esperanza sempre", que é o que cremos adiviñar nesa mirada.
    Así o quero ver eu tamén, Domingo, con admiración, abraio e esperanza, nunca con horror.
    A esperanza dánola saber que hai tantos, coma ti, dispostos a traballar a favor de Isaac.
    Grazas mil!

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Loli Suárez e un café con Isaac

Ana de Vilatuxe, Isaac e a tecelá de soños

Por ti, Isaac, volveriámolo facer!