Cathy e Riiko Thomas, Isaac, Sargadelos e Australia

SARGADELOS EN AUSTRALIA

Riiko Ceramics - Sidnei - Australia (riikoceramics.com.au)

Desde Australia chéganos unha manda moi especial de dous namorados da cerámica de Sargadelos. Cathy e Riiko Thomas, propietarios dunha tenda de cerámica en Sidnei, visitaron Galicia no ano 2008 e, paseando pola cidade de Lugo, descubriron a Galería Sargadelos, na que se expoñían vaixelas, xogos de té e de café, figuras e xoias de fermoso deseño. Os dous ficaron engaiolados da beleza das pezas que constituían, na súa opinión, “un auténtico pracer para a vista”.

riikoceramics.com.au
Como o seu presuposto era reducido, decidiron levar uns pratos que lles recordaran, á hora de cear, os agradables momentos pasados na nosa terra. E así o fixeron.

Ao chegaren a Sidnei, decatáronse de que esta cerámica era absolutamente descoñecida tanto en Australia coma en Asia, polo que acordaron incorporala á súa galería.

Desde entón, a nosa cerámica de Sargadelos pódese adquirir tamén nas antípodas. Outrora na tenda situada no barrio de Marrickville en Sidnei –pechada actualmente por mor da pandemia–, e arestora a través da súa tenda online. Aquí vos deixamos o enlace da web da galería (riikoceramics.com.au) destes ferventes admiradores de Isaac Díaz Pardo, os cales, desde o primeiro momento, se sumaron entusiasmados á homenaxe organizada polo colectivo “Alento esbravexo” para conmemorar o centenario do noso irrepetíbel artista.

E como eles din: "Beautiful ceramics from the earth, for the table - Fermosas cerámicas dende a terra, para a mesa".












Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Loli Suárez e un café con Isaac

Imaxe
Loli Suárez realizou esta instalación para lembrar as tonalidades da cerámica de Sargadelos, ese tons caligráficos da nosa epiderme cultural, sensíbel e con recendo a memoria que non esquece. Certo é que nela aparecen pezas desa fábrica, outrora rexida con ímpeto (pero sobre todo con xenerosidade) por Isaac Díaz Pardo. Porque esas alfaias azuis e brancas (abandeiradas no celeste) combinan moi ben co verde da Terra (da Nosa Terra!) dende a que se respira aínda hoxe a ánima imperecedoira daquel que veu ao mundo na Casa da Tumbona. Canda esta peza, un correo da súa autora advirte do seguinte: " Boa tarde! Achégovos a miña pequena homenaxe a Isaac Díaz Pardo. A foto é unha síntese do que el representa na miña vida e, sobre todo, dende que empecei a ler sobre el e Luís Seoane. Agradezo moito, moito esta inciativa. Unha aperta ben forte (...). María Dolores Suárez Baltasar ". Sinceramente, dende o Alento Esbravexo gustamos de instalacións tan xeitosas e acaídas como a que aquí se e
Ler máis

Ana de Vilatuxe, Isaac e a tecelá de soños

Imaxe
Véxote... (peza de Ana de Vilatuxe) Das terras de Lalín vén a manda de hoxe, unha manda elaborada por unha das compoñentes do Alento Esbravexo, de aí que o que se poida dicir dela sempre vai saber a pouco. Chámase Ana Iglesias Otero, mais para todo o mundo é Ana de Vilatuxe: nas súas costas gusta de levar o estandarte das orixes e da palabra versificada en celeste. Véxote...   (peza de Ana de Vilatuxe) Ana é unha persoa arteira e artista, pois tanto lle dá á costura coma á creatividade téxtil, tanto lle dá á recompilación de expresións tipicamente galegas como a redactar textos marabillosos coma este que acompaña á súa obra. Digamos que entre outras afeccións está a de ser "coleccionista de palabras". Día tras día, e coma unha verdadeira Penélope, ía tecendo ideas para homenaxear a Isaac. Logo volvía destecelas e de novo ganduxaba outra. Creaba e derrubaba as súas pezas nunha catarse creativa, cíclica, en ziczac, como cando se pican as lapelas das chaquetas de bo xenero ou d
Ler máis

Por ti, Isaac, volveriámolo facer!

Imaxe
Poñerse diante do teclado do ordenador para escribir algo que non queriamos facer, xusto hoxe, íase demorando instante tras instante, co morder das unllas, o trabar dos dentes e unha barra espaciadora que só escribía silencios en liña. É abondo complicado poñer o fecho a un proxecto que, agora mesmo, lanzamos hai 10 meses. O 7 de xullo de 2020 abríase a porta deste forno de ideas, aínda que tres meses antes -e a lume maino, coas mans do país entregando esforzo- xa se estivera a quecer o fogar.  O día 9 faciamos un chamamento público a participar neste proxecto, no gustamos de recibir centos de colaboracións (hoxe suman 263) elaboradas por ducias e ducias de particulares (sociedade consciente, civil e activa), artistas plásticos e persoas do mundo da escrita. Polo que nese xullo, incluso antes de conmemorar o centario do nacemento de Isaac, saía a nosa primeira fornada, dende un blogue sinxelo, que ao longo de máis de corenta semanas espallou afectos, ideas fugantes e pezas marabillosas
Ler máis