Manuel Fragoso, Isaac e os aliens na cidade que soñaba co ceo

Aliens na cidade que soñaba co ceo (obra de Manuel Fragoso)

Manolo Fragoso conta cunha longa traxectoria como ilustrador de obras literarias e como artista. As súas imaxes podemos velas en editoriais como Xerais, Galaxia, Fervenza, Vía Láctea... e así mesmo en publicacións periódicas como Faro de Vigo e A Nosa Terra. Non podemos esquecer aquelas que aparecen en obras da Universidad de Alcalá de Henares. 

Mostras artísticas de Manuel Fragoso realizáronse en Caixa Pontevedra, nas bienais de Pontevedra e Lalín, en Sargadelos (Santiago), en diversas entidades bancarias e en museos como o Ramón Aller (Lalín).

No que atinxe a coleccións privadas, as súas obras espállanse por Reino Unido, Suíza, Catalunya, Andalucía, Galiza...

Aínda que conta con diversos estilos (ou épocas), a súa obra pode partir do azaroso ao totalmente deseñado, do lúdico á rigorosidade dunha peza surrealista. A combinación de cores, por veces, tende ao fauvismo, polo que xeralmente nunca deixa de sorprender ao espectador. Pero niso tamén ten moito que ver o seu carácter transgresor, a súa orixinalidade expositiva e as fantasiosas explicacións que sempre achega á súa obra. De cualificalo cun único concepto, dende o Alento Esbravexo diríamos que é "imaxinación pura e dura".

Para colaborar na homenaxe popular que dende este colectivo dispensamos a Isaac Díaz Pardo, Fragoso entrega unha obra que titula Aliens na cidade que soñaba co ceo. Está elaborada en tinta chinesa e acuarela, cunhas dimensións de 18 por 25 centímetros. Velaquí queda esta estampa de múltiples lecturas e útil para ávidos lectores de imaxes.

Aliens na cidade que soñaba co ceo (obra de Manuel Fragoso)


Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Por ti, Isaac, volveriámolo facer!

Imaxe
Poñerse diante do teclado do ordenador para escribir algo que non queriamos facer, xusto hoxe, íase demorando instante tras instante, co morder das unllas, o trabar dos dentes e unha barra espaciadora que só escribía silencios en liña. É abondo complicado poñer o fecho a un proxecto que, agora mesmo, lanzamos hai 10 meses. O 7 de xullo de 2020 abríase a porta deste forno de ideas, aínda que tres meses antes -e a lume maino, coas mans do país entregando esforzo- xa se estivera a quecer o fogar.  O día 9 faciamos un chamamento público a participar neste proxecto, no gustamos de recibir centos de colaboracións (hoxe suman 263) elaboradas por ducias e ducias de particulares (sociedade consciente, civil e activa), artistas plásticos e persoas do mundo da escrita. Polo que nese xullo, incluso antes de conmemorar o centario do nacemento de Isaac, saía a nosa primeira fornada, dende un blogue sinxelo, que ao longo de máis de corenta semanas espallou afectos, ideas fugantes e pezas marabillosas
Ler máis

UNHA MANDA DE ANTONIO QUESADA RODRÍGUEZ PARA ISAAC DÍAZ PARDO

Imaxe
Antonio Quesada Rodríguez , alén de médico, é artista plástico e músico. Para conmemorar o centenario do nacemento de Isaac Díaz Pardo compuxo esta marabillosa peza musical titulada Canción de Espertar . A este respeto, o autor achega a seguinte reflexión: " Como unha canción de espertar que nunha mañá de choiva alegra os oídos de orfos e vellos, de pobres e enfermos, de viúvas ou viúvos ou daqueles que sofren a soidade ou o desamor; así, ti, Isaac... alegras co teu talento os corazóns, pois coa túa arte lograches socializar a creatividade ". Seguramente que vos ha gustar tanto coma a nós. Velaquí fica o enlace para que o vexades.
Ler máis

Ana de Vilatuxe, Isaac e a tecelá de soños

Imaxe
Véxote... (peza de Ana de Vilatuxe) Das terras de Lalín vén a manda de hoxe, unha manda elaborada por unha das compoñentes do Alento Esbravexo, de aí que o que se poida dicir dela sempre vai saber a pouco. Chámase Ana Iglesias Otero, mais para todo o mundo é Ana de Vilatuxe: nas súas costas gusta de levar o estandarte das orixes e da palabra versificada en celeste. Véxote...   (peza de Ana de Vilatuxe) Ana é unha persoa arteira e artista, pois tanto lle dá á costura coma á creatividade téxtil, tanto lle dá á recompilación de expresións tipicamente galegas como a redactar textos marabillosos coma este que acompaña á súa obra. Digamos que entre outras afeccións está a de ser "coleccionista de palabras". Día tras día, e coma unha verdadeira Penélope, ía tecendo ideas para homenaxear a Isaac. Logo volvía destecelas e de novo ganduxaba outra. Creaba e derrubaba as súas pezas nunha catarse creativa, cíclica, en ziczac, como cando se pican as lapelas das chaquetas de bo xenero ou d
Ler máis