UNHA MANDA PARA ISAAC DA AELG
Querida familia de Isaac!
Queridos Camilo e Xosé!
Querida Mimina!
Querido Isaac!
Vimos as escritoras e os escritores galegos a che entregar hoxe o humilde froito da nosa palabra.
Co corazón mancado vimos a che agradecer tanta vida a nós entregada.
Sempre tiveches as portas da túa casa comunal aberta aos mais novos, sempre foi o noso fogar.
Era o tempo no que o silencio arrasaba coma corisco a terra nosa. E ti construías os alicerces do tempo futuro.
![]() |
Castelao por Carlos Maside (Fundación Castelao) |
Eles e ti, rumor de auga nutricia, entrana errante da nosa terra, extenuada de tanto se desangrar dos seus fillos; foches para nós: o amigo entrañado, o irmao maior, o pai na idea que teceu nesta terra o territorio dos soños e da nosa dignidade, para que nesta terra puidésemos tecer a nosa fraterna andaina.
Editaches os nosos libros, cando aínda aprendiamos torpemente o ser do oficio de poeta, de escritor.
Para o albor vas Isaac, para o tempo da clara luz que beberon os teus ollos grandes e sorprendidos de rapaz novo na flor da idade sempre.
Para a luz sen tristeza lévasnos da mao túa, que pintou e tallou no barro a alma desta terra, sen ti tan orfa.
Neste tempo de tanta miseria vástenos para ser presente e memoria colectiva, futuro.
Na túa obra que é barco co vento da historia no velame, lévasnos.
Hoxe que estás no Pórtico da Gloria da terra nosa, Isaac orgullámonos dos teus froitos para que a terra nosa siga a ser a Terra dos Nosos Soños.
Para que siga a ser a Terra Prometida, a Terra dos Bos e Xenerosos.
Nela acollémonos para sempre á túa sombra protectora para que nos guíe e así non nos ofrecer polos camiños do futuro da patria nosa, nin permitir que nos trabuquen o destino, coma pobo que ven atravesando os séculos coma inmorrente río de luz.
Comentarios
Publicar un comentario