Manda anónima para Isaac e ilustración de Carmela

Isaac Díaz Pardo (obra de Carmela)

Pois a manda que hoxe publicamos é así tal e como a reproducimos. Trátase dun par de persoas coñecidas de Isaac, nai e filla, que queren ter un detalle para honrar a súa memoria e, en particular, o centenario do seu nacemento. Da persoa que escribe o texto non coñecemos ren, mais a que ilustra é dunha meniña de nome Carmela (como quedou sinalado a súa filla). A obra desta é un retrato que fai sobre Díaz Pardo, con camisa de cadros, con pelo ruzo e toda esa xeometría cobalto que decora os espazos creativos dun creador do pobo e que unha nena creadora tamén observa. 

Beizóns para os dous e velaquí fica a vosa manda!

Unha manda anónima para Isaac Díaz Pardo

Isaac Díaz Pardo 
(obra de Carmela)

Cando me descubrín neste grupo, pensei que, de seguro, se trataba dun erro, pois... Que podía achegar eu?

Tiven curiosidade por conhecer a idea deste proxecto e, sen máis, foron xurdindo lembranzas, imaxes de momentos asociados a Isaac Díaz Pardo e a Sargadelos. Entón compartino con Carmela porque moitos recordos estaban tamén asociados a ela.

Isaac era aquel senhor maior, miúdo, que aparcaba na rúa o seu coche grande a algo velho, cheo de cousas desamanhadas, e caminhaba paseninho cara a casa de Sargadelos, un lugar especial a dous pasos da nosa casa, no que ver unha expo ou simplemente ir botar unha olhada, levar ás visitas, mercar algún agasalho para as celebracións importantes... E un lugar no que tantas veces puidemos desfrutar dos contos, a música, a ilusión dela por ver alí expostas as súas pinturas e trabalhos, nos tempos de escola infantil. Parada obrigada ao saír da casa, para ver no seu taboleiro, a oferta cultural.

Para nós foi unha mágoa saír do confinamento e ver que a Casa de Sargadelos ía marchando de aquí...

Pero... Que podía aportar eu? se non sei facer nada... Así que Carmela, que todo o celebra cun debuxo, decidiu colaborar con esta súa achega.